تاثیر اجرای حرکات کششی و تنفسی عمیق حین تدریس بر پیشرفت تحصیلی و خستگی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در نیم سال دوم سال تحصیلی 88-87

ارتقاءکیفیت آموزشی یکی از مهم ترین نگرانی های مسئو لین آموزشی است.متخصصان معتقدند شناسایی عوامل موثر بر یادگیری می تواند نقش بسزایی در ارتقاء یادگیری بازی کند.. یکی از این عوامل ، محیط آموزشی است. با در نظر گرفتن ابعاد نوروفیزیولوژیک یادگیری و سبک یادگیری فراگیران چنین به نظر می رسد که خستگی ناشی از وضعیت نامناسب نشستن در کلاسهای درس برای مدت طولانی و عوارض ثانویه آن منجر به بروز اختلال در میزان یاد گیری دانشجویان و خستگی آنان می شود.این پژوهش قصد دارد تاثیر اجرای تمرینات کششی و تنفسی در حین تدریس را بر پیشرفت تحصیلی و خستگی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در نیم سال دوم سال تحصیلی 88-87 بررسی نماید.مواد و روش ها:این تحقیق از نوع نیمه تجربی بوده که در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفته است. طراحی پژوهش بصورت دو گروهی قبل و بعد از مداخله می باشد.جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پزشکی است که در مقطع علوم پایه در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تحصیل می کردند. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات مربوط به دانش در درس ژنتیک شامل سوالات پیش آزمون و پس آزمون دانش، در گروه کنترل و مداخله بود .روایی و پایایی آن توسط بخش ارزشیابی مرکز توسعه آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تائید شده بود.جمع آوری اطلاعات مربوط به سنجش خستگی در گروه مداخله و کنترل بصورت پیش آزمون و پس آزمون توسط پرسشنامه محقق ساخته سنجش خستگی، انجام شد.حرکات کششی و تنفسی در نیمه زمان کلاس و صرفا در گروه مداخله توسط محقق وآزمودنی ها اجرا شد . روایی پرسشنامه سنجش خستگی با استفاده از نظر صاحبنظران و پایایی پرسشنامه توسط ضریب آلفای کرونباخ (93/0=?) مورد تائید قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی برای گزارش ویژگیهای دموگرافیک نمونه ها وتعیین میانگین تفاوت نمرات چهار جلسه پرسشنامه خستگی سنج و سوالات دانش درس ژنتیک برای هر فرد در هر گروه و همچنین استفاده از آمار استنباطی آزمون تی برای مقایسه میانگین تفاوت نمرات دانش و میانگین تفاوت نمرات پرسشنامه سنجش خستگی در گروه مداخله و کنترل مورد آنالیز آماری قرار گرفت و?? 0.05 معنی دارمحسوب شده است .یافته ها:از تعداد 84 نمونه که مورد مطالعه قرار گرفتند 41 نمونه در گروه شاهد و 43 نمونه در گروه مداخله قرار داشتند. براساس یافته های پژوهش، آزمودنی ها در گروه شاهد و گروه مداخله در دامنه سنی 19 تا 21 سال قرار داشتند اکثریت آزمودنی ها در هر گروه را دختران تشکیل داده بودند(شاهد 3/68% و مداخله4/67%). آزمون t تفاوت معنی داری را بین آزمودنی ها در گروه شاهد ومداخله از نظرسن نشان نداد((t=.36 , p=.76. آزمون کای اسکور تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر جنس نشان نداد((x2=.36 , p=.93. با توجه به آنالیز آماری نمرات پیشرفت تحصیلی در گروه شاهد و مداخله ، ارتباط معنی داری بین نمرات پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی در گروه شاهد و مداخله دیده شد(t=-2.912 , p=.05). آزمون t تفاوت معنی داری را بین نمرات مقیاس خستگی در گروه شاهد و مداخله نشان داد (t=-7.276, p=.001). کلید واژه ها:حرکات کششی،پیشرفت تحصیلی،دانشجویان پزشکی